Hucuł to rasa konia górskiego, jedna z najstarszych ras hodowlanych w Polsce. Pochodzą z Huculszczyzny (Wschodnie Karpaty). Nazwa pochodzi od górali ruskich – Hucułów, dla których konie te odgrywały bardzo ważną rolę w codziennym życiu. Rasa ta ukształtowała się pod wpływem trudnego klimatu górskiego, przy ubogiej paszy i bardzo prymitywnych warunkach bytowania, dlatego charakteryzują się żelaznym zdrowiem i odpornością.
Konie huculskie dzięki swojej łagodności i towarzyskości sprawdzają się w hipoterapii. Nadają się nie tylko do nauki jazdy dla dzieci i młodzieży, ale także dla zaawansowanych młodych jeźdźców - ze względu na dobre wyniki osiągane w sporcie zaprzęgowym i w skokach - potrafią niekiedy nieco przeskoczyć swoją własną wysokość w kłębie (!).
W krainie Huculszczyzny, gdzie droga i strumienie to jedno, stanowiły często jedyny środek transportu. Objuczone 100-120 kilogramami ładunku spokojnie przemierzały karpackie grzbiety. Ich zaradność przetrwała w genach do dziś. Potrafią znaleźć sposób na pokonanie każdej przeszkody począwszy od... ogrodzenia pastwiska. Hucuły znane są także ze swej inteligencji - niemal legendarne jest już badanie kopytem kładki na potoku.
Pierwsze wzmianki o koniach huculskich pochodzą z 1603 r., jednak ich hodowlą zajęto się dopiero w połowie XIX w. w ówczesnej monarchii austro-węgierskej. Po rozpadzie monarchii powstały 3 ośrodki hodowli - w Rumunii, Polsce i Czechosłowacji, przy czym obecnie wiodącą rolę odgrywa ośrodek polski.
Intensyfikacja rolnictwa i napływ dużych koni zimnokrwistych spowodowały spadek wykorzystania tej rasy w rolnictwie. W 1979 r. resort rolnictwa przyznał hucułom status ginącego reliktu przyrody i przyjął program ochronny tej rasy będącej dorobkiem kultury narodowej, który uchronił ją przed wymarciem.
Wraz z rozwojem rekreacyjnego wykorzystania koni pojawiła się moda na tzw. konie rodzinne (do jazdy dla dzieci, do małego zaprzęgu itp.).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz